خلاقيت يعني تلاش براي ايجاد يك تغيير هدفدار در توان اجتماعي يا اقتصادي يك سازمان.
خلاقيت بكار گيري
توانايي هاي ذهني براي بوجود آوردن انديشه ، فكر و مفهوم جديد .
خلاقيت به معناي خلق كردن چيزي تازه و منحصر
به فرد است كه به گونه اي مناسب و مفيد موجب حل يك مسأله، سؤال، يا نياز علمي، صنعتي و يا اجتماعي مي شود.
ونيز خلاقيت يعني ارائه فكر و طرح نوين براي بهبود و ارتقاء كيفيت يا كميت فعاليتهاي سازمان مانند افزايش توليدات
يا خدمات، كاهش هزينه ها و...
نقش مديريت در مجموعه هايي مثل روابط عمومي كه خلاقيت و نوآوري از ضروريات و عامل اصلي آن به شمار مي
رود، بسيار مهم و حساس است. زيرا مديريت مي تواند توانايي و استعداد خلاقيت و نوآوري را در افراد ايجاد، ترويج و
تشويق كند و يا رفتار و عملكرد او مي تواند مانع اين امر حياتي شود .
هنر مدير خلاق عبارت است از: استفاده از خلاقيت ديگران و پيدا كردن ذهن هاي خلاق. مدير بايد فضايي بيافريند كه
خودش بتواند خلاق باشد و افراد سازمان را هم نيز براي خلاقيت تحريك كند . و اين فضا فضايي است كه از كار
روزمره به دور است و اقتضاء مي كند تا هر كسي مشكلش را خودش حل كند .
تكنيكهاي بروز خلاقيت :
الف- آموزش مستقيم
ب- فهرست كردن ويژگيها
ج- روشهاي گروهي
الف ) آموزش مستقيم
در اين تكنيك خلاقيت را مي توان با آموختن راههاي خلاق شدن و پرهيز از كاربرد رهيافتهايي كه در حل مشكلات
معمول است زياد كرد.
اين روش كه بنام آموزش مستقيم معروف است بر اين پايه فرضي قرار دارد كه چون افراد بيشتر
تمايل دارند كه در حل مشكلات از راه حل هاي رايج استفاده كنند اين امر آنها را از بكارگيري توانمنديها و ظرفيتهاي
واقعي شان باز مي دارد بنابراين روش آموزش مستقيم كه در جستجوي راه حل هاي بديع و نو است زمينه
مساعدي براي رشد انديشه هاي خلاق فراهم مي سازد.
ب) فهرست كردن ويژگيها
در اين روش تصميم گيرنده ابتدا ويژگي اصلي مربوط به راه حل هاي مرسوم را پيدا كرده و سپس هريك از ويژگيهاي
اصلي را جدا جدا بررسي مي كند.
و آنگاه تا جايي كه ممكن است نسبت به تغيير هر كدام از آنها همت مي گمارد و در
راستاي همين تغيير هر طرحي دارد ولو آنكه خنده دار نيز باشد، بدون چشم پوشي فهرست مي كند. و وقتي كه فهرست
جامعي تهيه كرد و اشكالات را مشخص نمود گزينه هاي مؤثر و سودمند را انتخاب و بقيه را حذف مي كند و...
) ج روشهاي گروهي
بيشترين تلاش در زمينه پرورش و بروز خلاقيت را مي توان در حوزه كارهاي گروهي مشاهده كرد .
يكي از تكنيكهاي متداول در ايجاد خلاقيت، برگزاري جلسات خلاقيت زاست كه به جلسات طوفان فكري شهرت دارد.
اين جلسات، غير رسمي و كاملا آزاد است كه پيشنهاد ها و راه حل هاي همكاران درباره يك موضوع خاص ماننده نحوه
برگزاري نمايشگاه، انتخاب شعار تبليغاتي،رفع يك مشكل به وجود آمده و... جمع آوري مي كنند. در برگزاري
جلسات توفان فكري بر ويژگيهاي زير تأكيد مي شود :
1 -پيشنهادها زياد و متنوع هستند و در تقابل افكار پيشنهادهاي جالبي يافت مي شود .
2 -افراد شركت كننده در جلسه از پيشنهادها و راه حلهاي ظاهرا غير ممكن اجتناب نمي كنند .
3 -در اين جلسات افراد مختلف با گرايش ها و تخصص هاي مختلف حضور مي يابند .
4 -جلسات طوفان فكري خارج از موقعيت هاي اداري تشكيل شده و حتي از نظر محل برگزاري هم متفاوتند .
نتيجه گيري
اگر روابط عمومي ها بخواهند داراي نقش محوري در فرايند تصميم گيري سازمانها باشند بايد همگام با پيشرفت هاي
علم و تكنولوژي زمينه و بستري مناسب را جهت ارتقاء توانمنديها و فعاليتهاي خود فراهم كنند.
اين بستر و زمينه
خلاقيت است كه نياز به كار دسته جمعي ، هم دلي ، آموزش ، تشويق ، تغيير نوع نگرش و... دارد.
